Het voelt alsof de strijd toeneemt. Alsof er harder gevochten (gaat) wordt(en). Alsof de mensen elkaar aanvallen op elkaars mening….Dit neemt toe. Zeker nu de vaccinatie in het vizier komt.
Het is misschien merkbaar in je eigen kring maar zeker op social media. Iets plaatsen over dit onderwerp brengt geheid scherpe meningen teweeg. Een scherpte waarvan ik denk, is dit nodig?
Als je iets gelooft, als het voelt voor jou als het juiste, wie is die ander dan om jou aan te vallen op je keuze?
De ander overtuigen van jou “gelijk” heeft op een diepere laag te maken met angst. Want waarom is dit zo belangrijk voor je? Waarom moet de ander hetzelfde kiezen of geloven als jij?
Is dit niet om meer mensen om je heen te verzamelen zodat je niet alleen staat? Is dit niet om je eigen gevoel sterker te maken met anderen om je heen? Heeft dit niet te maken met je eigen onzekerheid?
Als je gelooft in iets, als je diep van binnen voelt dat die keuze voor jou de juiste is, hoef je niet anderen te overtuigen. Het enige wat telt is trouw te zijn en te blijven aan jezelf.
Voor en tegen. Willen we in ons hart niet allemaal hetzelfde?
Een samenleving waarin we vrij kunnen bewegen, waar geen plaats meer is voor angst. Een samenleving waar we elkaar respecteren en er verbinding is. Ondanks de verschillen van uiterlijk, keuzes, inkomen of geloofsovertuiging.
Het raakt me. Ik voel mijn diepe verlangen naar verbinding. Verbinding in mijn eigen kring maar ook de verbinding op een veel grotere schaal. Ik voel de strijd die er is. Laten we niet vechten wie er “gelijk” heeft. Neem de tijd om te voelen wat JIJ wilt. Voel in je hart en met heel je hart wat bij jou past, wat jouw keuze is. Dit is goed. Goed voor jou.
En laat de ander. Neem wat meer ruimte/afstand en laat los. Laat los dat je de ander moet overtuigen, laat los wat de ander kiest. Laat los. Ook al houdt dit misschien in dat je verschillende paden kiest. Laat los in liefde. Want diep van binnen verlangen we allemaal hetzelfde.
